علمای اخلاق جود را از عدل بالاتر دانسته اند، اما علیّ مرتضی علیه السلام در كمال صراحت می گوید عدل به این دلیل و این دلیل از جود بالاتر است. البته این دو نظر از دو زاویه و دو دیدگاه است. اگر تنها از جنبه ی فردی و اخلاق شخصی مطلب را مطالعه كنیم، جود از عدل بالاتر است. از نظر ملكات اخلاقی، ملكه ی جود و ایثار بالاتر است از ملكه ی عدالت، زیرا شخص عادل از آن جهت كه شخصاً و از نظر اخلاق شخصی و فردی عادل است، در این حد از كمال انسانی است كه به حق دیگران تجاوز نمی كند، مال كسی را نمی برد، متعرض ناموس كسی نمی شود؛ اما آن كه جود می كند و ایثار می نماید نه تنها مال كسی را نمی برد بلكه از مال خود و دسترنج خود به دیگران جود می كند، نه تنها نوبت كسی را نمی گیرد، نوبت خود را هم احیاناً به دیگران می دهد، نه تنها بر كسی جراحتی وارد نمی آورد بلكه در بیمارستانها و میدانهای جنگ و در كلبه ها و خانه های بینوایان به سر وقت بیماران و مجروحین می رود، دارویی به كامشان می ریزد، مرهمی به جراحتشان می گذارد، مجاناً شغل پرستاری بیماران را برای خود انتخاب می كند، نه تنها خون كسی را نمی ریزد بلكه حاضر است خون خود را فدای خیر جامعه كند. پس، از نظر ملكات اخلاقی و صفات شخصی، البته جود از عدل بالاتر است، بلكه طرف قیاس نیستند.