گاهی انسان می بیند نوشته هایی زیر پوشش اسلامی منتشر می شود [1]. من در مقدمه ی چاپ هشتم كتاب علل گرایش به مادیگری این مطلب را نوشتم. برخی جزوه های تفسیر قرآن به دستم رسید و واقعا هنوز هم من نمی دانم اینها مسلمان اند و اغفال شده اند یا تعمّد به خرج می دهند [2]. احتمال می دهم از همان افرادی هستند كه مرعوب و مجذوب مسائل ماركسیستی هستند. از اول قرآن تا آنجا كه من خوانده ام تمام آیات را برداشت ماركسیستی كرده. به قرآن چه كار داری برادر؟ ! تو حرف خودت را بزن. مثلا قرآن می گوید: اَلَّذینَ یُؤْمِنونَ بِالْغَیْبِ [3]. نویسنده می گوید می دانی مقصود از غیب چیست؟ مقصود غیبِ انقلاب است. انقلاب دو مرحله دارد: مرحله ی غیب و مرحله ی شهادت. تا وقتی كه آن نظام امپریالیستی واژگون نشده است انقلاب باید حالت استتاری داشته باشد، مخفی و غیب باشد، بعد كه رژیم عوض شد آنوقت مرحله ی شهادت انقلاب است. مثلا ما تا پارسال در مرحله ی غیب انقلاب بودیم و امسال به شهادت انقلاب رسیده ایم! اَلَّذینَ یُؤْمِنونَ بِالْغَیْبِ یعنی آنهایی كه می دانند انقلاب مرحله ی غیب و مرحله ی شهادت دارد! اینجا دیگر نمی شود گفت كه عقیده آزاد است. این به آزادی عقیده و آزادی فكر مربوط نیست، وسیله و ابزار قرار دادن كتاب مقدس مسلمانهاست، اغفال و توطئه و فریب است. چرا ما می گوییم با فریب مبارزه می كنیم؟ اگر آزادی است آن هم كه می خواهد فریب بدهد آزاد است كه فریب بدهد، شما حق ندارید متعرضش بشوید. نه، فریب یعنی خیانت به دیگران، یعنی آزادی و سلامت و حیثیت دیگران را وسیله قرار دادن و این نمی تواند آزاد باشد. مثال دیگر: در قرآن آمده است: اَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِاَصْحابِ الْفیلِ. اَلَمْ یَجْعَلْ كَیْدَهُمْ فی تَضْلیلٍ. وَ اَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً اَبابیلَ. تَرْمیهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجّیلٍ [4]. قرآن كتاب آسمانی است، وحی و نبوت است. هر كسی كه بگوید در كتاب آسمانی ما قرآن معجزه وجود ندارد، یا چیزی از قرآن نمی فهمد و سواد ندارد، یا دروغ می گوید و اساسا مسلمان نیست. قرآن از پیغمبران معجزه های فراوان نقل كرده است. این از نظر قرآن قابل بحث نیست. یكی از مسائلی كه در قرآن مطرح است داستان اصحاب الفیل است. حبشیها به مكه حمله می كنند، می خواهند مكه را بگیرند و كعبه را خراب كنند. قرآن نقل می كند كه خدای متعال مرغهایی را فرستاد كه با سجّیل (سنگ گِل هایی) این مردم را رمی می كردند و [سجّیل ها را] روی این مردم می انداختند و اینها به این وسیله هلاك شدند. تا اینجای داستان هیچ شك در آن نیست كه قرآن می خواهد بگوید كه خدا اصحاب الفیل (لشكر حبشه كه پیشاپیش آنها فیل حركت می كرد) را به وسیله ی مرغانی كه به گونه ای اینها را سنگ و گِل باران كردند به نحو خارق العاده ای نیست و نابود كرد. تا این مقدار تردیدی نیست، حالا این سجّیل چگونه بوده است، آیا مثلا در آن میكروبی بوده است كه تولید آبله می كرده یا نه، اینها جزئیات است و می شود گفت قطعی نیست، ولی تا اینجای داستان قطعی است. می بینیم در این جزوه ها می نویسند كه می دانید قضیه چه بوده؟ در مكه در زمان تولد پیغمبر یك گروه انقلابی وجود داشت كه اینها با استعمار جهانی مبارزه می كردند. بعد استعمار جهانی كه این گروه انقلابی را كشف كرد به مكه حمله كرد.

این گروه انقلابی مثل مرغ پریدند و اینها را تار و مار كردند. بعد خودش می گوید این واقعه را هیچ تاریخی ننوشته! آنگاه می گوید غلط كرده كه ننوشته، می خواست بنویسد. ما كه به خاطر این كه تاریخ ننوشته نباید از حرف خودمان دست برداریم! این درست نیست. من واقعا نصیحت می كنم، اندرز می دهم كه اگر شما می بینید افرادی در تفسیر آیات قرآن حتی احتیاط را به حد وسواس رسانده اند- كه البته من در این جهت موافق نیستم و مخالفم- آنها هم حسابی پیش خودشان دارند؛ نمی خواهند از پیش خود هر چه كه دلشان می خواهد به نام آیات قرآن ذكر كنند.

---