در جلسه ی قبل وعده دادم كه در این جلسه راجع به دو اثر مهم كه در قرآن مجید برای تقوا ذكر شده بحث كنم. آن دو اثر یكی روشن بینی و بصیرت است كه در آیه ی 29 از سوره ی انفال می فرماید:

إِنْ تَتَّقُوا اَللّهَ یَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً. .

یعنی اگر تقوای الهی داشته باشید خداوند برای شما مایه ی تمیز و تشخیص قرار می دهد.

دیگری حل شدن مشكلات و آسان شدن كارها و بیرون آمدن از تنگناها و مضایق است، كه در سوره ی طلاق آیه ی 2 می فرماید:

وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. .

یعنی هركس كه تقوای الهی داشته باشد خداوند برای او راه بیرون شدن از شداید قرار می دهد. ایضاً در همان سوره، بعد از دو آیه می فرماید:

وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْراً. .

هركس كه تقوای الهی داشته باشد خداوند یك نوع آسانی در كار او قرار می دهد.