طمأنینه چطور؟ این هم واقعاً عجیب است! بنده در حال نماز وقتی حمد و سوره را می خوانم، همه ی آن شرایط را رعایت می كنم اما خودم را تكان می دهم؛ یك پایم را برمی دارم، یك پای دیگر را می گذارم، خودم را به طرف راست و چپ حركت می دهم. می گوید این نماز تو باطل است. در ركوع یا سجود مرتب خودم را حركتمی دهم، پاهایم یا دستم را حركت می دهم. این نماز تو باطل است. باید با آرامش و طمأنینه نماز بخوانی یعنی وقتی می ایستی و می خواهی بگویی اللّهُ اكبر، تا بدنت قرار نگرفته است نباید بگویی اللّه اكبر. اگر در حال حركت بگویی اللّه اكبر باطل است.

باید آرام بگیری، بعد بگویی اللّه اكبر. آنگاه اگر خواستی خودت را تكان بدهی تكان بده اما حرفی نزن، ذكری نگو. اگر فرضاً پایت درد می كند یا عضو دیگری از تو ناراحت است، سكوت كن، راحت بگیر؛ استقرار كه پیدا كردی بگوبِسْمِ اَللّهِ اَلرَّحْمنِ اَلرَّحِیمِ، `اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ اَلْعالَمِینَ. . . . باز اگر وسط نماز پایت درد آمد، آرام بگیر، سكوت كن، خودت را راحت كن، بعد دومرتبه ادامه بده. با آرامش و طمأنینه باید باشد. هم روحت باید طمأنینه داشته باشد و هم جسمت.