[1] [و شعرهای امام خمینی (ره) كه پس از رحلت ایشان منتشر شد و به عنوان نمونه یكی از آنها را می آوریم: ] .

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم.

چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم.

فارغ از خود شدم و كوس اناالحق بزدم.

همچو منصور خریدارِ سردار شدم.

غم دلدار فكنده است به جانم شرری.

كه به جان آمدم و شهره ی بازار شدم.

در میخانه گشایید به رویم شب و روز.

كه من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم.

جامه ی زهد و ریا كندم و بر تن كردم.

خرقه ی پیر خراباتی و هشیار شدم.

واعظ شهر كه از پند خود آزارم داد.

از دم رند می آلوده مددكار شدم.

بگذارید كه از بتكده یادی بكنم.

من كه با دست بت میكده بیدار شدم

[2] دین را از خودش یكجا سلب كرد!

[3] همان نقد حافظ كه آنهمه خواندیم، دم حافظ.

[4] انكار قیامت است آنطور كه این آقایان از حافظ استفاده می كنند!