بعضی مثل ژان پل سارتر حرف دیگری گفته اند. می گویند خود انسان، خود نداشتن است. انسان یك خود حقیقی دارد و یك خود مجازی كه ناخود است. خود حقیقی انسان این است كه هیچ خود نداشته باشد. هر خودی كه شما برای انسان فرض كنید، برای او طبیعت و ماهیت و سرشت فرض كرده اید. اصلاً انسان یعنی آن موجود بی سرشت و ماهیت، آن موجودی كه فاقد خود و آزاد مطلق است. جوهر انسان، آزادی مطلق از همه چیز حتی خود داشتن است. خود حقیقی تو خود نداشتن است.

همین قدر كه یك خود پیدا كردی، خود حقیقی ات را از دست داده ای. این هم حرف نامربوطی است ولی قابل تشریح و توضیح هست. بعدا ان شاءاللّه به شرح و توضیح آن می پردازم.