دیگری به انسان احسان و نیكی كرده. عكس العمل انسان در مقابل او دو جور می تواند باشد: یكی اینكه بعد كه فهمید به اصطلاح خرش از پل گذشته اصلاً اعتنا نمی كند، فراموش می كند و كاری به كار او ندارد؛ و دیگر اینكه در مقابل او تا آخر عمر حق شناسی می كند، نیكی او را فراموش نمی كند، تشكر می كند و وفا به خرج می دهد؛ بعد از بیست سال هم اگر یك وقتی پیش بیاید كه آن شخص احتیاجی داشته باشد، فورا به حكمهَلْ جَزاءُ اَلْإِحْسانِ إِلاَّ اَلْإِحْسانُ [1]- كه خود همین، یك اصل اخلاقی فطری است كه قرآن ذكر كرده است- در مقام پاداش و احسان او برمی آید.

این عمل یك عمل اخلاقی است.

---