كسی كه در پرتو اجتماعی خوش و مرفّه زندگی می كند، باید به جامعه ای كه در آن
زندگی می كند خدمتی هم انجام دهد. پس، از نظر «وظیفه» چنین نیست كه كار، تنها
وظیفه تهیدستان و محتاجان است. ثروتی كه هر انسان در اختیار دارد و كالایی كه
مصرف می كند، به عقیده ماركسیستها تمامْ یك كارِ متراكم است و از نظر دیگران
مقداری از آن كارِ متراكم است. پس كسی كه كار متراكم اجتماع را مصرف می كند،
باید كار هم بكند.