و اما اگر آن مظلوم غیر مسلمان باشد، دوگونه است: یك وقت است آن ظالم مردم را در حصاری قرار داده است كه مانع نشر دعوت اسلام است. اسلام به خودش حق می دهد كه دعوتش را در جهان منتشر كند ولی اگر دعوتش بخواهد منتشر بشود فرع بر این است كه آزادی برای نشر دعوت داشته باشد كه بتواند برود دعوت خودش را منتشر كند.

شما دولتی را در نظر بگیرید كه مانع است از اینكه مسلمین صدای اسلام را به توده مردم برسانند، می گوید تو حق نداری حرفت را بزنی، من نمی گذارم. در اینجاجنگ با توده مردم جایز نیست، توده مردم كه گناهی ندارند، توده مردم بی خبرند، ولی آیا با آن رژیم فاسدی كه یك اعتقاد پوسیده ای را تكیه گاه خود قرار داده و از آن مانند زنجیری بر گردن مردم استفاده می كند و مانع نشر دعوت اسلام در میان آن مردم است جنگیدن جایز است كه این مانع از سر راه ملت برداشته بشود یا نه؟ و در واقع با این محیط اختناق، مبارزه كردن جایز است یا جایز نیست؟ از نظر اسلام این هم جایز است برای اینكه خود این یك نوع قیام در برابر ظلم است، گو اینكه خود این مظلوم بسا هست به این ظلم توجه ندارد، او تقاضا نكرده است. ولی لزومی ندارد تقاضا شده باشد.