امروز در كشور ما مسأله ای مطرح است به نام «تغییر خط» . این مسأله همچنان كه از نظر زبان و ادب فارسی قابل بررسی است، از نظر اصول اسلامی نیز قابل بررسیاست. این مسأله را از نظر اسلامی به دو شكل می توان طرح كرد: یكی به این شكل كه آیا اسلام الفبای مخصوصی دارد و میان الفباها فرق می گذارد؟ آیا اسلام الفبای امروز ما را كه به نام الفبای عربی معروف است از آنِ خود می داند و الفباهای دیگر را مانند الفبای لاتین بیگانه می شمارد؟ البته نه. از نظر اسلام كه یك دین جهانی است همه ی الفباها علی السویه است.

شكل دیگر این مسأله این است كه تغییر خط و الفبا چه تأثیری در جذب شدن و هضم شدن ملت مسلمان در بیگانگان دارد؟ چه تأثیری در قطع روابط این ملت با فرهنگ خودش دارد كه به هر حال معارف اسلامی و علمی خود را در طول چهارده قرن با این الفبا نوشته است؟ و آیا نقشه ی تغییر خط به دست چه كسانی طرح شده و چه كسانی مجری آن می باشند؟ اینهاست كه باید بررسی شود.