در حدیث است كه امیر المؤمنین علیه السلام در صفّین از سرزمین كربلا عبور كرد و تربت
آنجا را بویید و فرمود:
واهاً لَكِ اَیَّتُهَا التُّرْبَةُ لَیُحْشَرَنَّ مِنْكَ اَقْوامٌ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ
حِسابٍ [1]. ایضاً در حدیث است (نفس المهموم ص 30) كه رسول خدا درباره ی امام حسین علیه السلام فرمود:
كَأَنّی بِهِ وَ قَدِ اسْتَجارَ بِحَرَمی وَ قَبْری فَلا یُجارُ، وَ یَرْتَحِلُ اِلی اَرْضِ مَقْتَلِهِ وَ مَصْرَعِهِ،
اَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاءٍ، وَ تَنْصُرُهُ عِصابَةٌ مِنَ الْمُسْلِمینَ، أُولئِكَ سادَةُ شُهَداءِ اُمَّتی یَوْمَ الْقیامَةِ [2]. ایضاً نفس المهموم ص 110:
خَرَجَ عَلِیٌّ علیه السلام یَسیرُ بِالنّاسِ حَتّی اِذا كانَ بِكَرْبَلاءَ عَلی میلَیْنِ اَوْ میلٍ
تَقَدَّمَ بَیْنَ اَیْدیهِمْ حَتّی طافَ بِمَكانٍ یُقالُ لَهُ المقذفان، فَقالَ: قُتِلَ فیها مِائَتا نَبِیٍّ وَ مِائَتا سِبْطِ نَبِیٍّ كُلُّهُمْ
شُهَداءُ. هاهُنا مُناخُ رُكّابٍ وَ مَصارِعُ عُشّاقٍ، شُهَداءٌ لا یَسْبَقُهُمْ مَنْ قَبْلَهُمْ وَ لا یَلْحَقُهُمْ مَنْ بَعْدَهُمْ [3].
مجموعه آثار شهید مطهری . ج17، ص: 667
از طرف دیگر مقام شهید همان است كه قبلاً گفته ایم.
از طرف دیگر أبو الفضل علیه السلام كسی است كه
اِنَّ لَهُ عِنْدَ اللّهِ دَرَجَةً یَغْبِطُهُ بِها جَمیعُ
الشُّهَداءِ [4].
پس در اینجا سه مطلب است:
الف. مقام شهید در میان سایر برجستگان و خدمتگزاران بشر، كه قبلاً بیان شده
است.
ب. مقام شهدای كربلا در میان سایر شهدا.
ج. مقام أبو الفضل العباس در میان شهدای كربلا.
[1] . بحار الأنوار، ج /44ص 255 [شگفتا از تو ای خاك پاك كه اقوامی از درون تو محشور می شوند كه بی حساب داخل بهشت می گردند. ]
[2] . بحار الأنوار، ج /44ص 298 [گویا او را می بینم كه به حرم و قبر من پناهنده شده ولی او را پناه ندهند، و به سرزمین قتلگاه و شهادت خود كوچ می كند، سرزمین اندوه و گرفتاری. و گروهی از مسلمانان او را یاری می دهند كه در قیامت سروران شهیدان امّت من اند. ]
[3] . [علی علیه السلام از شهر بیرون شد و با مردم حركت كرد و چون به یك یا دو میلی كربلا رسید، پیشاپیش آنان آمد تا به مكانی كه «مقذفان» نام داشت دوری زد و فرمود: در اینجا دویست پیامبر و دویست نواده ی پیامبر به قتل رسیده اند كه همه ی آنها شهیدند. اینجا بارانداز سواران و قتلگاه عاشقان است، شهیدانی كه نه پیشینیانشان بر آنان سبقت جسته اند و نه آیندگان به مقام آنان رسند. ]
[4] . [او را نزد خداوند درجه ای است كه تمام شهدا به حال او رشك می برند. ]