امام حسین سه مرحله شهادت دارد: شهادت تن به دست یزیدیان، شهادت شهرت
و سُمعه و نام نیك به دست بعدیها بالأخص متوكل عباسی، و شهادت هدف به دست
اهل منبر. سومی بزرگترین مرحله ی شهادت است، و جمله ای كه زینب به یزید فرمود
(كِدْ كَیْدَكَ وَ اسْعَ سَعْیَكَ)
[1]شامل هر سه دسته می شود.
مكتب امام حسین مكتب گناهكارسازی نیست بلكه ادامه ی مكتب انبیاء است كه در
سورة الشعراء ذكر شده و با تجدید ذكرش در هر سال و هر وقت باید به صورت زنده ای
باقی بماند، زیرا نبوت ختم شده و این مكتب به منزله ی منبع وحی و الهام انبیاء است؛
یعنی به پیغمبران وحی می شده از طرف خدا كه در مواقع لازم قیام كنند، حالا مكتب
حسینی باید وحی كننده و الهام دهنده ی مردان بزرگ باشد كه بعدها به صورت مصلحین
قیام می كنند نه به صورت انبیاء زیرا نبوت ختم شده.
هربرت اسپنسر به نقل فروغی می گوید: بزرگترین آرمان نیكان این است كه در
آدم سازی شركت كنند، یعنی مكتب صالح سازی بیاورند. مكتب حسین علیه السلام نه تنها
مكتب گناهكارسازی [نبود] ، از صالح سازی هم بالاتر بود؛ مكتب مصلح سازی
است.
[1] . [هر حیله ای داری به كار بر و هر كوششی توانی به كار گیر. ]