منطق منفعت پرستی یك منطق است و منطق حق پرستی و اصلاح منطق دیگری
است
[1]. عقلای قوم مانع ابی عبد الله می شدند از حركت، و نصایح آنها همه بر محور
مصلحت شخصی حسین علیه السلام و زندگی دنیوی او و سلامت تن و حفظ فرزندان دور
می زد. می گویند جامعترین بیانها همان است كه ابن عباس گفت. اگر جای تعجب باشد،
باید از منطق ابن عباس تعجب كرد. چیزی كه در این منطق ابن عباس یافت نمی شود،
مجموعه آثار شهید مطهری . ج17، ص: 445
فكر اسلام و منطق ایثار و گذشت است و آنچه در منطق حسین علیه السلام هرگز دیده
نمی شود منافع و مصالح شخص خودش است
[2]
منطق حسین همان است كه فرمود: «خُطَّ الْمَوْتُ عَلی وُلْدِ آدَمَ. . . » ، همان است كه در
جواب حرّ ریاحی فرمود: «فَبِالْمَوْتِ تُخَوِّفُنی. . . » و بعد اشعار معروف را خواند: «سَأَمْضی
وَ ما بِالْمَوْتِ عارٌ عَلَی الْفَتی . . . . » .
[1] . علی علیه السلام درباره ی سرزمین كربلا فرمود: «مُناخُ رُكّابٍ وَ مَصارِعُ عُشّاقٍ» ایضاً درباره ی آن خاك فرمود:
«واهاً لَكَ اَیَّتُهَا التُّربَةُ لَیُحْشَرَنَّ مِنْكَ اَقْوامٌ یَدْخُلونَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسابٍ» [شگفتا از تو ای خاك كه اقوامی از درون تو
محشور گردند كه بدون حساب وارد بهشت شوند] .
[2] . هربرت اسپنسر به نقل فروغی می گوید: «بلندترین آرمان نیكان این است كه در آدم سازی شركت كنند
یعنی مصلح باشند» . پیغمبر ما فرمود: «بُعِثْتُ لِاُتَمِّمَ مَكارِمَ الْاَخْلاقِ» . خدا درباره اش فرمود:
«عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما
عَنِتُّمْ» (توبه/128) .