مطلب دومی كه قبل از بیان این رسالت و وظیفه می خواهم عرض بكنم، خطراتی است كه در این تحریفات وجود دارد. می خواهم یك شرح مختصری راجع به خطر تحریف بحث كرده باشم. بسیار خوب، تحریف در دنیا واقع می شود. انواع تحریفها ما در واقعه ی تاریخی عاشورا به دست آوردیم. عوامل تحریف را هم شناختیم. حالا كسی بگوید تحریف بشود، مگر چه عیبی دارد، چه ضرری دارد، چه خطری دارد؟ خطر تحریف فوق العاده زیاد است. تحریف ضربت غیر مستقیم است كه از ضربت مستقیم كاری تر است. اگر كتابی تحریف بشود، چه تحریف لفظی و چه تحریف معنوی، اگر كتاب هدایت باشد تبدیل به كتاب ضلالت می شود، اگر كتاب سعادت باشد تبدیل به كتاب شقاوت می شود. اگر كتابی باشد كه انسان را رو به بالا می برد، در اثر تحریف رو به پایین می آورد. اساساً بكلی آن حقیقت را عوض می كند؛ نه تنها بدون خاصیت می كند، بلكه اثر معكوس می بخشد.

هر چیزی آفتی متناسب با خودش دارد. این كه هر چیزی آفتی دارد، تعبیر من نیست، تعبیر پیغمبر اكرم است. می فرماید: «آفَةُ الدّینِ ثَلاثَةٌ: فَقیهٌ فاجِرٌ، اِمامٌ جائِرٌ، مُجْتَهِدٌ جاهِلٌ» [1]، سه چیز آفت دین است: اول دانشمند بد عمل، فاسق و فاجر. دوم زعیم و پیشوای ستمكار. سوم مقدس نادان. اینها را پیغمبر اكرم به عنوان آفتهای دین می شمارد. همین طوری كه شما می گویید جمادات مثلاً آهن آفتی دارد، نباتات، آفات دارند، كرم خاردار آفت فلان گیاه است، سن و ملخ آفت است برای نباتات، حیوانات آفتهای مخصوص به خود دارند، بدن انسانها آفتهای مخصوص به خود دارد؛ دین، آیین، مسلك، آفت مخصوص به خود دارد: «تحریف» كه به وسیله ی دو صنف از آن سه صنفی كه پیغمبر اكرم فرمود ایجاد می شود، یكی فقیه فاجر، عالم بدعمل فاسق، و دیگری مقدس نادان. تحریف آفت دین است، دین را می خورد. دین را كه كرم خاردار نمی تواند از میان ببرد، دین را كه سن و ملخ از میان نمی برد. دین را تحریف از میان می برد، چون موضوع را عوض می كند، مردم به نام حقیقت آن را می پذیرند اما نتیجه ی معكوس می گیرند.

شما ببینید علی علیه السلام، شخصیتی به این عظمت، در نظر بعضی از ما مردم یك شخصیت تحریف شده ی عجیبی است. بعضی از مردم علی را فقط و فقط به پهلوانی می شناسند و بس. و گاهی من نمی دانم به وسیله ی چه اشخاصی- حتماً به وسیله ی اشخاص بسیار مغرضی- یك عكسهایی از علی علیه السلام منتشر می شود، یك شمشیری كه مثل زبان مار دو تا زبانه دارد، بازوهایی، قیافه ای كه انسان نمی فهمد آخر اینها از كجا [گرفته شده است؟ ] اولاً عكس و مجسمه ی علی علیه السلام و پیغمبر صلی الله علیه و آله قطعاً در دنیا نبوده است. می آیند می گویند در فلان موزه ای كه در پاریس است پیدا شد. اولاً چون اسلام جلو اینها را گرفته بود برای اینكه مبارزه با انسان پرستی كرده باشد، خود مسلمانها چنین كاری نكردند. این دنیای اروپایی كه شما امروز می بینید این طور در تمدن ترقی كرده اند، آن زمانها از وحشی ترین ملتهای دنیا بودند. عكس علی كجا بود كه كسی بردارد، نقاشی علی كجا بود كه كسی بردارد؟ یك قیافه های عجیب، كه انسان هیچ باور نمی كند این همان علی عابد است، این همان علی است كه شبها از خوف خدا می گریسته است؛ چون سیمای یك عابد، سیمای یك متهجد، سیمای یك كسی كه شبها استغفار می كرده است، سیمای یك حكیم، سیمای یك قاضی، سیمای یك ادیب یك جور دیگر است. هر یك از بزرگان دین را كه ما در نظر بگیریم سیما و چهره ای كه برای آنها ترسیم می كنند غیر از آن چیزی است كه بوده است.

---