آیه ی دیگر در قرآن كه باز اهمیت فوق العاده و سنگینیِ شدید امر دعوت به حق و پیام رسانی الهی را بیان می كند، آیه ای است كه در سوره ی مباركه ی «یا أَیُّهَا اَلْمُزَّمِّلُ » آمده است، كه می دانید «یا أَیُّهَا اَلْمُزَّمِّلُ » و «یا أَیُّهَا اَلْمُدَّثِّرُ» از سوره هایی هستند كه در اول بعثت نازل شدند. می فرماید:

إِنّا سَنُلْقِی عَلَیْكَ قَوْلاً ثَقِیلاً [1].

ما عن قریبٍ سخن سنگینی به تو القا می كنیم.

سخن یعنی چه كه سنگین باشد؟ خود سخن از آن جهت كه سخن است كه سبكی و سنگینی ندارد. محتوای سخن و اجرای مدلول سخن است كه ممكن است سخت و دشوار باشد، و ممكن است آسان باشد. خود ما گاهی می گوییم: فلان كس به فلان كس سخن سختی گفت، یعنی سخنی كه تحمل معنی آن برای او شدید بود. یا می گوییم: مأموریت سنگینی به ما داده شده است. شخصی كه از طرف مقامی مأمور می شود، می گوید مأموریت سنگینی به ما داده شد. یك ابلاغ صادر شده است، به او گفته اند برو فلان كار را انجام بده، می گوید مأموریت سنگینی به ما داده شد.

مأموریت یعنی چه كه سنگین باشد؟ مأموریت، آن ابلاغ و آن كاغذ و آن سخن و آن نامه و غیره كه سبكی و سنگینی ندارد. بحث در اینها نیست. وقتی كه محتوای آن مأموریت كاری فوق العاده دشوار باشد، می گوییم مأموریت سنگین. آیه ی قرآن می فرماید: «إِنّا سَنُلْقِی عَلَیْكَ قَوْلاً ثَقِیلاً» ما عن قریبٍ سخن سنگینی به تو القا می كنیم، كه جز همان دعوت و هدایت مردم چیز دیگری نیست.

ممكن است افرادی بپرسند: چرا قرآن اینهمه امر دعوت و تبلیغ را كار دشواری تلقی كرده است؟

---