ما شیعیان سرمایه ای داریم كه اهل تسنن این سرمایه را ندارند و آن این است كه برای آنها دوره ی معصوم یعنی دوره ای كه یك شخصیت معصوم درآن وجود داشته است كه از سیره ی او می شود به طور جزم بهره برد، بیست و سه سال بیشتر نیست چون تنها معصوم را پیغمبر اكرم می دانند. و درست است كه پیغمبر در طول بیست و سه سال با شرایط مختلف بوده است و در شرایط مختلف، بسیار سیره ی پیغمبر آموزنده است، ولی ما شیعیان همان بیست و سه سال را داریم به علاوه ی تقریباً 250 سال دیگر. یعنی ما مجموعاً در حدود 273 سال دوره ی عصمت داریم و از سیره ی معصوم می توانیم استفاده كنیم، از زمان بعثت پیغمبر اكرم تا زمان وفات حضرت امام عسكری علیه السلام یعنی سال 260 هجری. 260 سال كه از هجرت می گذرد ابتدای غیبت صغری است كه عموم دسترسی به امام معصوم ندارند. آن 260 سال به علاوه ی 13 سال از بعثت تا هجرت، تمام برای شیعه دوره ی عصمت است. در این 273 سال شرایط و اوضاع چندین گونه عوض شده و در تمام این دوره ها معصوم وجود داشته است و لهذا ما در شرایط مختلف می توانیم روش صحیح را استنباط كنیم. مثلاً امام صادق در دوران بنی العباس هم بوده است در صورتی كه دوره ای شبیه دوره ی بنی العباس برای پیغمبر اكرم رخ نداده است. از این جهت سرمایه های ما غنی تر و جامعتر است.