دین مزدكی انشقاق و انشعابی از دین مانوی شمرده شده است. همه ی خرافات
مانوی در شریعت مزدكی با اندك تفاوت موجود است. كریستن سن می گوید:
«. . . درست دین كه شریعت بوندس- زردشت (فسائی) - و مزدك باشد در
واقع اصلاحی در كیش مانی محسوب می شده است و مثل كیش مانی این
آیین هم آغاز كلام را بحث در روابط اصلین قدیمین، یعنی نور و ظلمت
قرار می داد. تفاوت آن با عقاید مانی در این بود كه می گفت حركات
ظلمت، ارادی و از روی علم قبلی نبوده بلكه علی العمیاء برحسب صدفه و
اتفاق جنبشی داشته است برخلاف اصل نور كه حركاتش ارادی است.
بنابراین اختلاط و آمیزش تیرگی و روشنایی كه عالم محسوس مادی از آن
پیدا شده، بر خلاف تعالیم مانی نتیجه ی نقشه و طرح مقدمی نبوده و برحسب
تصادف وجود یافته است. پس در آیین مزدك برتری نور خیلی بیش از
كیش مانی مؤكد بوده. . . »
[1]
[1] .
ایران در زمان ساسانیان، ص 364و365.