در فصل دوازدهم چهار اصلی را كه اثبات این مدعا (اثبات محرك عقلی) متوقف بر آنهاست عنوان كردیم و در اینجا تكرار می كنیم. یك اصل این است كه «كل متحركله محرك غیره» كه در فصل دوازدهم و فصل سیزدهم اثبات شد. اصل دوم این است كه منشأ هر حركت عارضی در طبیعت- به تعبیر اینجا «علی سبیل المباشرة» - قوه ای است كه در خود طبیعت است، نه قوه ای در خارج از طبیعت. این مقدمه را در فصل بعد به طور اشاره و در فصل بیستم با تفصیل بیشتر ذكر می كنند.

اصل سوم برای اثبات این نظریه ی ارسطویی این است كه هر محركی كه طبیعی و جسمانی باشد ناچار متحرك است یعنی نمی شود محركی طبیعی باشد و در طبیعت وجود داشته باشد ولی ساكن باشد: «كل محركٍ طبیعی فهو متحرك» . به این اصل در ضمن این فصل اشاره می شود.

اصل چهارم این است كه سلسله ی محركهایی كه خودشان متحرك باشند به سبب بطلان تسلسل در نهایت به محرك غیر متحرك منتهی می شود كه این مطلب را هم در ضمن همین فصل متعرض می شوند.