سؤال دوم این است كه آیا امكان استعدادی حادث است یا قدیم؟ مرحوم آخوند در
اینجا تصریح می كند كه چون امكان استعدادی فانی می شود حادث هم هست.
امكان استعدادیِ هر چیزی با فعلیت یافتن آن چیز تمام می شود. مثلاً وقتی
می گوییم در این نطفه امكان انسانیت هست، این امكان تا وقتی است كه فعلیت
انسانیت پیدا نشده است؛ وقتی فعلیت انسانیت پیدا شد، آن امكان تبدیل به فعلیت
می شود. پس ناچار این امكان حادث است. بعد می گوید: پس قبل از این امكان كه
حادث است یك امكان دیگری است و قبل از آن امكان دیگری است «الی ما لا نهایة
له» . .
مجموعه آثار شهید مطهری . ج11، ص: 210