فرق دیگر این است كه امكان ذاتی شدت و ضعف بردار نیست ولی امكان
استعدادی شدت و ضعف بردار است؛ یعنی یك امری كه می گوییم ممكن است به
امكان ذاتی، اینچنین نیست كه تدریجاً ممكن تر بشود، ولی امكان استعدادی شدت
و ضعف دارد، یعنی شی ء مرتّباً مراحلی را طی می كند و پیوسته امكان شی ء دیگر
شدن در آن قوّت می گیرد. مثلاً در نطفه ی انسان امكانِ انسان شدن هست ولی وقتی
این نطفه مراحلی را در رحم طی می كند و مثلاً به صورت علقه درمی آید این امكان
شدت می گیرد و بیشتر می شود، یعنی امكان انسان شدن در آن بیشتر است. هنگامی
كه یك مرحله جلوتر می آید باز هنوز انسان نیست ولی امكان انسان شدن در آن
بیشتر است. هرچه جلوتر می آید این امكان قوت می گیرد و شدت پیدا می كند. ولی
در امكان ذاتی شدت و ضعف معنی ندارد.
اینها مجموع فرقهایی بود كه میان امكان ذاتی و امكان استعدادی گذاشته اند.