شق سوم، ممكن الوجود بالذات است؛ یعنی ذاتی كه اگر نظر به آن ذات بیندازیم
نه موجود بودن برایش ضرورت دارد و نه معدوم بودن برایش ضرورت دارد. مثلاً
اگر كثیرالاضلاعی فرض كنیم كه یك میلیارد ضلع داشته باشد، ما نمی دانیم الآن در
عالم چنین كثیرالاضلاعی وجود دارد یا وجود ندارد، ولی چنین كثیرالاضلاعی
امكان وجود دارد همچنانكه امكان عدم هم دارد؛ یعنی می تواند موجود باشد و
می تواند معدوم باشد. این طور نیست كه محال باشد چنین چیزی موجود باشد.
موجود بودنش امر محالی نیست [چنانكه ] معدوم بودنش هم امر محالی نیست. این
قبیل چیزها را می گوییم: «امور ممكن الوجود» .