درمقابل عرف و در طرف دیگر، فلاسفه و متكلمین قرار دارند. برای فلاسفه
این مفهوم نسبی و اضافی مطرح نیست. فلاسفه وقتی حادث و قدیم می گویند به این
اصطلاح یعنی به مفهوم نسبی و اضافی كاری ندارند، این یك اصطلاح عرفی است.
فلاسفه اگر می گویند وجود این شی ء مسبوق به عدم است مقصودشان یك عدم
خاص در یك زمان خاص نیست. در عرف، این شی ء تازه را اگر می گوییم مسبوق
به عدم است یعنی در این بیست سال نبوده است، و آن قدیم را اگر می گوییم مسبوق
به عدم نیست یعنی در این بیست سال معدوم نبوده است؛ مقصودمان وجود و عدم
در این بیست سال یا در این صد سال است. اما نظر فلاسفه چنین نیست. نظر آنها به
اصطلاح، مطلق است؛ به این مفهوم نسبی و اضافی كار ندارند.