ثالثاً، می گوید: ما از اینها صرف نظر کردیم. فرض کنیم تجربه ای که در مورد
انسانها داریم کافی است، و فرض کنیم که شباهت عالم هم به صنع انسان یک
شباهت صددرصد کامل است، چه نتیجه ای می گیریم؟ نتیجه می گیریم که صانع
عالم چیزی است مانند انسان. این که کافی نیست. درست است، خلاف حرف
مادیون است، مادیون به چنین حرفی هم اعتقاد ندارند، به مبدئی مثل انسان هم
برای عالم اعتقاد ندارند؛ ولی الهیون می خواهند از این راه مبدئی الهی اثبات کنند،
مبدئی که دارای صفات الوهیت است، دارای کمال لایتناهی است. آنها می خواهند از
اینجا به علم لایتناهی برسند، به قدرت لایتناهی برسند، به کمال لایتناهی برسند، به
رحمت لایتناهی برسند. پس به فرض که شباهت کامل باشد و به فرض که تجربه ها
در مورد صنع انسان برای عالم هم کافی باشد، تازه مبدئی نظیر انسان ثابت می شود
و نه بیشتر.