در باب قدرت هم همین بحث میان متکلمین و حکما هست. تعریف «قدرت»
چیست؟
مجموعه آثار شهید مطهری . ج8، ص: 368
متکلمین می گویند: «صحة الفعل و الترک» قدرت یعنی فعل و ترک یک شئ
هردو امکان داشته باشد.
فلاسفه این تعریف را قبول ندارند، زیرا اگر مقصود از «صحت» امکان است، که
این ربطی به قدرت ندارد. پس قدرت مربوط به فاعل است.
ممکن است بگویند مقصود از «صحت» امکان در فاعل است؛ یعنی فاعل به
حیثی است که ممکن است فاعل باشد و ممکن است تارک باشد، هیچکدام از ترک
و فعل از [ناحیه ی] او واجب یا ممتنع نیست.
حکما می گویند شما قبول دارید که قدرت صفت ذات است و می گویید حق
تعالی در ذات خود واجب است؛ ولی می گویید فاعلیت و تارکیت او ممکن است.
نه، واجب الوجود واجب من جمیع الجهات و الحیثیات است.
می گویند در تعریف «قدرت» باید گفت: «إن شاء فعل و إن لم یشأ لم یفعل» . البته
نفس مشیّت او واجب است و نفس لامشیّت او هم واجب است.
پس در حق تعالی باید گفت: «عَقَلَ نظامَ الخیر و فَعَلَ» .