حقیقت این است كه نه به طور كلّی همه ی عوامل سعادت متغیّرند و نه به طور كلّی
مجموعه آثار شهید مطهری . ج7، ص: 73
همه ثابت و لا یتغیّر. مثلاً علم و هنر و عدالت اخلاقی و سلامت بدن و زیبایی همیشه
عامل سعادت بوده اند و هستند و خواهند بود و از آن طرف بعضی از امور هم هستند كه
در زمانی ابزار سعادتند و در زمان دیگر نیستند. اما باید راز مطلب را به دست آورد كه
چگونه است كه بعضی عاملها متغیّرند و بعضی ثابت؟ سرّ مطلب چیست؟ و آیا می توان
مقیاسی در این زمینه به دست داد؟