طبق نظری كه مرحوم آخوند داده است، در قضایای اوّلی مانند «الانسان حیوان
ناطق» غیر از طبیعت موضوع چیزی منظور نشده است، امّا در قضایایی نظیر
«الانسان نوع» چیزی اضافه شده است یعنی الانسان بما أنّه كلّیّ یا بما أنّه فی الذهن
نوع. پس قضیه ی طبیعیه كه موضوع در آن به نحو «ما ینظر فیه» است بر دو قسم كاملا
متفاوت است.
در میان متأخّرین، مرحوم «آقا علی مدرّس زنوزی» كسی است كه اوّل دفعه به
این نكته توجه كرده است كه تقسیم قضایا در قبل كامل نبوده است. ایشان رساله ای
مجموعه آثار شهید مطهری . ج7، ص: 271
نوشته به نام
رسالة الحمل و در آنجا موشكافیهایی كرده و از سایرین سخنش كامل تر
است.