این دانشمندان می گویند در جهان طبیعت تأثیر یك طرفی به حكم آزمایشهای علمی موجود نیست و هر مؤثر متأثری را می خواهد كه عیناً در وجود اثر ذی دخل بوده باشد و به همین لحاظ مؤثر هم هست، پس اثر پیوسته با شركت طرفین حاصل شده و فرزند و زاییده ی مجموع پدر و مادر (مؤثر و متأثر) مادی خود می باشد، پس ادراك حسی نیز نتیجه ی تأثیر متقابل ماده ی خارج و سلسله اعصاب یا مغز می باشد كه در پدیده های زنده و من جمله انسان یافته می شود و چنانكه تأثیر اعصاب یا مغز بی وجود ماده ی خارجی معنی ندارد و همچنین تأثیر ماده ی خارجی بی تأثر اعصاب یا مغز معنی ندارد همچنان تأثیر و تأثر ماده ی خارجی و اعصاب یا مغز بی تولد و پیدایش اثری مادی در سلسله اعصاب یا مغز كه تركیب مخصوصی از ماده می باشد معنی ندارد و بالعكس، و از این روی فكر و ادراك كه پیرو این تأثیر و تأثر پیدا می شود یك خاصه ی مادی خواهد بود كه در مغز مثلاً پدید می آید.

و چون مغز خاصیت تولید را دارد می تواند از فكر خود (همان خاصه ی مادی تازه) متأثر شده (البته این تأثیر دوم نیز به طور جبر و پیرو تأثیر طبیعت و محیط خواهد بود) فكرهای تازه كه اعصاب توانایی گرفتن آنها را از خارج نداشت تولید كند، می تواند علم به علم به هم رساند، معلومات معنوی و روحی پیدا كند، قوانین كلیه در طبیعت مانند قانون علیت و معلولیت كشف نماید، معلومات حسی هر یك از حواس را به دیگری مبدل سازد. اینها اقسام مختلفه ی افكار و ادراكاتی هستند كه پشت سر هم تدریجاً زاییده ی مغز بوده و هویتی جز اینكه خاصیت مادی تركیب مخصوص ماده «مغز» هستند ندارند.