ممكن است گفته شود كه ذهن ما و فكر ما از آنجا كه خودش نیز خاصیت مغزی و با مدرك خود هم لنگه بوده و هر دو با هم سوار ماده ی مغز می باشند، از جهت سرعت حركت و تحول با مدرك خودش مساوی است و پیوسته مدرك خود را ثابت می انگارد چنانكه اگر دو جسم را با حركت متشابه فرض كنیم كه از حیث جهت و سرعت حركت با هم مساوی بوده باشند، نسبت به همدیگر تغییر پیدا نكرده و در یك حال ثابت خواهند ماند.