می گوید: «دو دفعه وارد یك رودخانه نمی توان شد» . این جمله به خوبی می رساند كه
رودخانه در دو لحظه واقعا همان رود خانه نیست.
پر واضح است وحدت و ثباتی كه هر كس حضوراً و شهوداً برای «خود» احساس
می نماید با وحدت و ثباتی كه برای رودخانه ی در حال جریان یا یك فوج سرباز در حال
سان دادن فرض می شود متفاوت است زیرا اولی حقیقی و دومی فرضی و اعتباری
است و آن دو را با یكدیگر نمی توان یكی شمرد.
. رجوع شود به پاورقی صفحه ی 63 و بعد از این در مقاله ی 4 و مقاله ی 5 تفصیل بیشتری
در این باره داده خواهد شد.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج6، ص: 150
مجموعه آثار شهید مطهری . ج6، ص: 151