به طور كلّی در نظر ابتدایی، انسان گمان می كند كه هرگاه لفظ و مفهوم مختلف شد معنی و واقعیت نیز باید مختلف باشد. در ابتدا انسان نمی تواند بپذیرد كه یك واحد واقعیت دارای دو عنوان و دو مفهوم مختلف باشد كه با دو لفظ مختلف تعبیر شود، و لهذا در ابتدا برای اذهان امر غیر قابل قبولی به نظر می رسد كه گفته شود عقل و عاقل و معقول همواره یك واحد را تشكیل می دهند. ولی تحقیقات فلسفی درباره ی ذهن و طرز اندیشه سازی ذهن برای ما ثابت می كند كه خاصیت ذهن این است كه تحت قواعد و قوانین معیّن، اندیشه سازی كرده و كثرتی را به وجود می آورد كه این كثرت ربطی به كثرت مصادیق خارجی ندارد؛ و ما این قسمت از تحقیقات فلسفی را گاهی به نام بخش «روان شناسی فلسفه» و یا بخش «فلسفی- روان شناسی» می نامیم. البته نباید انتظار داشت كه این سبك تحقیق درباره ی ذهن در كتب روان شناسی معمولی حلّ و فصل شود، این تحقیق خود دامنه ی وسیعی دارد كه به تدریج گفته خواهد شد.