شرح: حاجی سبزواری مؤلّف كتاب، ترتیب ابواب و فصول بخش حكمت را به این نحو قرار داده كه آن را به هفت «مقصد» تقسیم كرده و هر مقصدی را به «فریده» هایی منقسم نموده است و هر فریده را در ضمن «غُرَر» هایی بیان كرده است به این ترتیب [1]:

مقصد اول: امور عامّه مقصد دوم: جواهر و اعراض مقصد سوم: الهیّات بالمعنی الاخص مقصد چهارم: طبیعیات مقصد پنجم: نبوّات و منامات مقصد ششم: معاد مقصد هفتم: اخلاق چنانكه معلوم است، این بخش از كتاب با همه ی اختصار، در یك فن و علم نیست، مشتمل بر علوم و فنونی است. مقصد چهارم این كتاب به تنهایی مشتمل بر چند علم است. همه ی این علوم و فنون را در قدیم تحت لفظ «حكمت» جمع می كرده اند و قسمتی از آن را «فلسفه ی الهی» می نامیدند كه عبارت است از سه مقصد اول از بخش حكمت و فریده ی اول از مقصد چهارم و تمام مقصد ششم.

كلمه ی «فریده» كه عنوان ابواب این بخش است به معنی «گوهر نفیس» است و كلمه ی «غرر» جمع «أَغَرَّ» است كه به معنی «بسیار نیكو» است، پس «غرر الفرائد» یعنی گوهرهای نفیس بسیار نیكو؛ و اما كلمه ی «غرر» كه عنوان فصلهای كتاب منظومه است، همان طوری كه خود مؤلّف توضیح داده است، ممكن است به ضمّ «غین» خوانده شود كه البته جمع «اغر» خواهد بود و به همان معنی است كه گفته شد و ممكن است به فتح «غین» خوانده شود، در این صورت مصدر خواهد بود و مفهوم سفیدی و روشنایی می دهد.

---