شرایط شكل دوم دو چیز است: الف. اختلاف مقدّمتین (صغری و كبری) در كیف (یعنی ایجاب و سلب) . ب. كلّیت كبری. علیهذا اگر دو مقدمه، موجبه یا سالبه باشد و یا اگر كبری جزئیه باشد، قیاس ما منتج نیست. مثلاً: «هر انسانی حیوان است؛ و هر اسبی حیوان است» منتج نیست، زیرا هر دو مقدمه، موجبه است و باید یكی موجبه و دیگری سالبه باشد؛ و همچنین:

«هیچ انسانی علفخوار نیست؛ و هیچ كبوتری علفخوار نیست» منتج نیست، زیرا هر دو مقدمه سالبه است؛ و همچنین «هر انسانی حیوان است؛ و بعضی از اجسام حیوان نیست» عقیم است، زیرا كبرای قیاس، جزئیه است و باید كلّیه باشد.