بحث ما درباره ی «نبوت» رسید به مسأله- به اصطلاح متكلمین- معجزه، چون نبوت آنطوری كه ما از قرآن كریم استنباط می كنیم با معجزه توأم بوده است یعنی هیچ پیغمبری نیامده است كه مردم را دعوت كند به قبول دعوت خودش مگر آنكه دعوتش توأم با نوعی معجزه- و به تعبیر قرآن آیه و بیّنه- بوده است كه ما راجع به فرق «آیه» و «بینه» و فرق این دو با كلمه ی اصطلاحی «معجزه» بعد صحبت می كنیم. در باب معجزه به نظر می رسد ضرورت دارد كه ما خیلی مشروحتر از هر مبحث دیگری وارد شویم. اولا معجزه چیست؟ ثانیا آیا معجزه به طور صریح در قرآن كریم وارد شده است یا وارد نشده است؟ ثالثا نظریاتی كه در باب معجزات گفته شده است، كلّی آن نظریات چیست؟ و در ضمن اشكالاتی كه در باب معجزه هست چه اشكالاتی است؟