نظم و انضباط بر كارهایش حكمفرما بود. اوقات خویش را تقسیم می كرد و به این عمل توصیه می نمود. اصحابش تحت تأثیر نفوذ او دقیقا انضباط را رعایت می كردند. برخی تصمیمات را لازم می شمرد آشكار نكند و نمی كرد مبادا كه دشمن از آن آگاه گردد. یارانش تصمیماتش را بدون چون و چرا به كار می بستند. مثلا فرمان می داد كه آماده باشید فردا حركت كنیم، همه به طرفی كه او فرمان می داد همراهش روانه می شدند بدون آنكه از مقصد نهایی آگاه باشند، در لحظات آخر آگاه می شدند.

گاه به عدّه ای دستور می داد كه به طرفی حركت كنند و نامه ای به فرمانده آنها می داد و می گفت: بعد از چند روز كه به فلان نقطه رسیدی نامه را باز كن و دستور را اجرا كن.

آنها چنین می كردند و پیش از رسیدن به آن نقطه نمی دانستند مقصد نهایی كجاست و برای چه مأموریّتی می روند، و بدین ترتیب دشمن و جاسوسهای دشمن را بی خبر می گذاشت و احیانا آنها را غافلگیر می كرد.