زندگی اجتماعی بشر بر اساس محترم شمردن پیمانها و میثاقها و قراردادها و وفای به عهدهاست. احترام به عهد و پیمان یكی از اركان جنبه ی انسانی تمدّن بشری است. این نقش را همواره مذهب بر عهده داشته است و هنوز كه هنوز است جانشینی پیدا نكرده است. «ویل دورانت» با آنكه یك عنصر ضدّ مذهب است، در كتاب درسهای تاریخ به این حقیقت اعتراف می كند و می گوید:

«مذهب. . . به مدد شعائر خود میثاقهای بشری را به صورت روابط با مهابت انسان و خدا در آورد و از این راه استحكام و ثبات به وجود آورده است. » [1] مذهب به طور كلّی پشتوانه ی محكم ارزشهای اخلاقی و انسانی بوده است.

ارزشهای اخلاقی منهای مذهب در حكم اسكناس بدون پشتوانه است كه زود بی اعتباری اش روشن می شود.

---