شرك در صفات، به علّت دقیق بودن مسأله، در میان عامّه ی مردم هرگز مطرح نمی شود. شرك در صفات مخصوص برخی اندیشمندان است كه در این گونه مسائل می اندیشند، امّا صلاحیّت و تعمّق كافی ندارند. اشاعره از متكلّمین اسلامی دچار این نوع شرك شده اند. این نوع شرك نیز شرك خفی است و موجب خروج از حوزه ی اسلام نیست.