در قرآن آیات بسیاری است كه به مطالعه ی اقوام گذشته دعوت می كند و آن را
مانند یك منبع برای كسب علم معرّفی می كند. از نظر قرآن، تاریخ بشر و تحوّلات آن
بر طبق یك سلسله سنن و نوامیس صورت می گیرد، عزّتها و ذلّتها، و موفّقیّتها و
شكستها، و خوشبختیها و بدبختیهای تاریخی حسابهایی دقیق و منظّم دارد و با
شناختن آن حسابها و قانونها می توان تاریخ حاضر را تحت فرمان در آورد و به سود
سعادت خود و مردم حاضر از آن بهره گیری كرد. اینك یك آیه به عنوان نمونه:
قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِیرُوا فِی اَلْأَرْضِ فَانْظُروا كَیْفَ كانَ عاقِبَةُ اَلْمُكَذِّبِینَ [1].
پیش از شما سنّتها و قانونهایی عملا به وقوع پیوسته است. پس در زمین و آثار
تاریخی گذشتگان گردش و كاوش كنید و ببینید پایان كار كسانی كه حقایقی را كه از
طریق وحی به آنها عرضه داشتیم دروغ پنداشتند به كجا انجامید.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج2، ص: 71