راز تفاوتها یك كلمه است:
«تفاوت موجودات، ذاتی آنها می باشد و لازمه ی نظام علت و معلول است» .
جمله ی سنگینی است، ولی چاره ای نیست، باید توضیح داده شود. در اینجا
مجموعه آثار شهید مطهری . ج1، ص: 127
ناچاریم آنچه یك نوبت گفته ایم، بار دیگر با بیانی دیگر تكرار كنیم و بالاخره دشواری
یك بحث عمیق را بر خود هموار سازیم و به امید دست یافتن به نتیجه ای عالی و
دلچسب، دنباله ی بحث پیشین را بگیریم و اجباراً قدری فیلسوف شویم.
چنانكه قبلا اشاره شد، در حكمت الهی، این بحث، تحت عنوان «كیفیت صدور
موجودات از ذات باری» مطرح می گردد. موضوع بحث این است كه: آیا اراده ی خدا
بطور جدا جدا به آفرینش موجودات تعلّق می گیرد؟ مثلا اراده می كند و آقای «الف»
را می آفریند؛ اراده ی دیگری می كند و آقای «ب» را می آفریند و اراده ی سومی می كند و
فرضا شی ء «ج» را خلق می كند؛ و همین طور هر چیزی را با اراده ای جداگانه و
مخصوص به آن چیز خلق می كند؟ یا آنكه همه ی اشیاء را با یك اراده ی واحد و بسیط
ایجاد می نماید؟
گروهی از متكلّمین كه در معارف الهی، «سطحی» فكر می كنند طرفدار احتمال
اول اند؛ ولی آنچه را كه دلائل دندان شكن عقلی و براهین قاطع فلسفی اثبات می كند
و شواهدی از قرآن كریم نیز بر درستی آن هست، نظریه ی دوم است. به موجب این
نظریّه، همه ی جهان، از آغاز تا انجام، با یك اراده ی الهی بوجود می آید، یعنی بی نهایت
چیز بوجود می آید و همه با اراده ی خدا بوجود می آید ولی نه با اراده های جدا جدا، بلكه
فقط با یك اراده، آن هم یك اراده ی بسیط، چنانكه قرآن كریم می فرماید:
إِنّا كُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ `وَ ما أَمْرُنا إِلاّ واحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ [1]
«ما همه چیز را با اندازه و قدر مشخّص آفریده ایم و كار ما جز یكی نیست، همچون
چشم برهم زدن. »
به موجب این عقیده، برای آفرینش، نظام خاص و قانون و ترتیب معیّنی است و
اراده ی خدا به وجود اشیاء، عین اراده ی نظام است. از همینجا است كه قانون علّت و
معلول و یا «نظام اسباب و مسبّبات» بوجود می آید. معنای «نظام اسباب و مسبّبات»
این است كه هر معلولی علت خاص، و هر علتی معلول مخصوص دارد؛ نه یك معلول
مشخص ممكن است از هر علتی بدون واسطه صدور یابد و موجود گردد و نه یك علت
معیّن می تواند هر معلولی را بی واسطه ایجاد كند. در حقیقت، هر موجود و هر شیئی در
نظام علت و معلول، جای مشخّص و مقام معلومی دارد، یعنی آن معلول، معلول شی ء
مجموعه آثار شهید مطهری . ج1، ص: 128
معیّنی است و علّت شی ء معیّن، و این همان مفهوم دقیق
«إِنّا كُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ» [2]است.
برای روشن شدن این مطلب، نظام جهان را در دو قسمت: «نظام طولی» و «نظام
عرضی» توضیح می دهیم: