در ولایتنامه، صفحه ی 34- 35 می گوید:

رسول به منزله ی باغبانی است كه شاخه های تلخ را بشكند تا بعض دیگر قوّت بهتر گیرد و استعداد پیوند خوردن از درخت شیرین الهی حاصل شود كه بعد از استعداد پیوند خوردن، باغبان الهی پیوند درخت الهی بر او زند و شخص رسول صلی الله علیه و آله به منزله ی باغبانی است كه شاخه های درخت تلخ را درهم شكند تا برای بعض شاخه های باقیه استعداد كامل برای پیوند خوردن حاصل شود و شخص ولیّ به منزله ی باغبانی است كه شاخه های مستعده ی پیوند را پیوند شیرین زند و بعد از پیوند خوردن مراقبت داشته باشد كه نگذارد كه شاخه های تلخ قوّت گیرد و اگر قوّت گرفت بعض شاخه ها را زود بزند كه پیوند را نخشكاند و ضعیف نكند.

می گوید رسول به منزله ی كسی است كه خفته در بیابان را بیدار می كند تا در طلب راهنما برآید، و صاحب ولایت آن كسی است كه دلالت كند طالبان راه را به سوی راه و به عبارت دیگر رسالت، دعوت عامه ی ظاهره است و ولایت، دعوت خاصه ی باطنه.