1. آیه ی رابطه ی نماز و ذكر حق و رابطه ی ذكر حق و ترك گناه و رابطه ی
كمال ذكر حق با عصمت
2. نماز یك پلیس داخلی است برای انسان.
3. هر دو هدف اصلی انبیا كه دعوت به حق و برقراری عدل
است، در نماز است.
4. چرا به امر به معروف احتساب می گفتند؟ چون قصد قربت در
جلد هفتم . ج7، ص: 280
كار بود.
5. نماز ذكر حق است و رابطه است میان ذكر حق و سعه ی صدر،
برعكس رابطه است میان فراموشی حق و معیشت تنگ (جنبه ی روانی
عبادت) .
6. تفاسیر آیه ی: ذكر حق بزرگتر است.
7. اهمیت نماز: لا یسقط بحال است، استخفاف به آن حرام
است.
8. نماز، هم دافع است به حكم آیه ی نهی از فحشا و منكر، و هم
رافع است به حكم جمله ی نهج البلاغه و حدیث
قوموا الی نیرانكم التی
اوقدتموها فاطفؤها بصلوتكم.
9. احادیث آثار صلوة، احادیث استخفاف
10. ارزش معبد و مسجد كه هم پشتوانه ی دادگستری است و هم
پشتوانه ی آموزش و پرورش و فرهنگ
11. نماز مظهر یك انسانیت واقعی
12. بچه از هفت سالگی باید نماز تمرینی بخواند.
13. عبادت در اسلام گذشته از ارزش ذاتی، جزء برنامه ی تربیتی
اسلام است.
14. آنجا كه اسلام، مجرم را با پای خود به پای مجازات می كشد
15. این برنامه ی تربیتی از آن جهت است كه علم نمی تواند
جانشین دین شود.
16. بزرگترین اشتباه ما تفكیك دادگستری، مدرسه از عبادت
است.
17.
اللّه اكبربه روح انسان شخصیت می دهد.
18. اسلام به عبادت شكل داده است: نیت، طهارت و نظافت،
احترام به حقوق، وقت شناسی و انضباط، جهت شناسی، تصورات
عالی، ضبط نفس در مقابل غرایز، اعلام صلح و صفا با صالحان،
همكاری و تعاون دسته جمعی، اجتماع عملی در جماعات.
جلد هفتم . ج7، ص: 281
رجوع شود به یوم الاسلام، صفحه ی 37، مخصوصاً سخن ویلیام
جیمز.