تفسیر المیزان، جلد 3، صفحه ی 107 ذیل آیه یزیّن للناس حب الشهوات. . . : و اما لفظ الناس فالاعرف منه ان یستعمل فی الموارد التی فیها شی ء من الغاء المیز او حقارة الشخص و دنائة الفكر نحو قوله:

فابی اكثر الناس الاّ كفوراً و قوله: یا ایها الناس انا خلقناكم منذكر و انثی. . .

قابل مطالعه و تأمل است، باید به همه ی موارد مراجعه شود.