1. تشبیهی كه در كتاب اثبات وجود خدا آمده بود (مرگ، نسبی است) . ر. ك: نمره ی 4 2. معاد جسمانی است. در معاد تناسل نیست، بقای دائم یكفرد است. معاد توأم با یك انقلاب عظیم است. قیامت صبح تازه ای است و روز جدیدی است نسبت به دنیا. (ر. ك: نمره ی 6) 3. هر احیای میّتی قیامت نیست، احیای میّت در این دنیا رجعت است. قیامت احیای میّت هست اما هر احیای میّت قیامت نیست.

4. ماهیت مرگ: مرگ نسبی است. (ر. ك: نمره ی 1) 5. سقوط اسباب و مسببات و ظهور ملكوت خدا و حكومت مطلقه ی خدا، حكومت بلامنازع مشیت اللّه. (ر. ك: المیزان، جلد 11، صفحات 4- 40) 6. آنچه در دفتر «مبدأ و معاد» گفته ایم. (ر. ك: نمره ی 2 و نمره ی 56) 7. نفخه ی صور، دمیدن و احیاناً تحریك و جنبش وارد كردن جدید است.

8. نقش ملكات مكتسبه و ضمیر باطن و تشبیه به رؤیا 9. مراحل بحثهای قرآنی- یادداشتهای عالم پس از مرگ 10. احساسات انسانی دلیل بر قیامت است- ورقه های یادداشت عالم پس از مرگ 11. آیات قرآن برهان بر حشر- ورقه های یادداشت عالم پس از مرگ 12. از قرآن استنباط می شود كه هم شخص و یا منِ انسان باقی است و هم عین عمل او.

13. ممكن است گفته شود اینكه می گوییم از هستی آمده و به هستی می رویم، بنا بر قول مادیین نیز درست است زیرا از ماده می آییم در ماده می رویم ولی نه. . . (ر. ك: ورقه ی معاد، بازگشت به حق) 14. خلقتم لا للفناء بل للبقاء- حدیث نبوی، ورقه های یادداشت عالم پس از مرگ، نمره ی 43 15. از قرآن چند چیز درباره ی عمل استفاده می شود:

الف. كتابت و ضبط كتابی عمل ب. وزن اعمال (احیاناً وزن خود انسان)ج. شهود عین اعمال، تجسم اعمال د. ملائكه ی ناظر، رقیب و عتید مسائلی كه خوب است طرح شود:

1. چگونگی زندگی جاوید، مراحل برزخ و قیامت، ماهیت مرگ 2. رابطه ی ویژه ی زندگی دنیوی و زندگی اخروی، رابطه ی عمل و تلاش دنیا با سعادت اخروی 3. وجوه مشترك و وجوه متفاوت دو زندگی 4. ادله ی قرآن در باب معاد از:

الف. عدل الهی ب. بحق بودن جهان نه به باطل بودن، و دیگر نظام موت و حیات ج. روح و نفس انسان كه توفّی می شود و بعلاوه عبث بودن خصوص خلقت انسان، و مخصوصاً مجهز بودن انسان به عواطفی كه فوق دنیاست