در روزنامه اطلاعات، مورخه /47/917، صفحه «عبور از پنج قاره» تحت عنوان فوق چنین می نویسد:

سازمان بهداشت جهانی اخیراً آمار جالبی درباره خودكشی در كشورهای مختلف جهان انتشار داده است. به موجب این آمار در هشت كشور صنعتی جهان خودكشی در بین افراد 15 تا 44 ساله سومین علت مرگ و میر در این كشورها را تشكیل می دهد. این كشورها عبارتند از: آلمان غربی، اتریش، كانادا، فنلاند، دانمارك، مجارستان، سوئد و سوئیس.

كارشناسان سازمان جهانی بهداشت كه این آمار را پس از ده سال مطالعه كرده اند (كذا) همچنین اعلام كرده اند كه خودكشی در كشورهای در حال توسعه نیز به طور وحشتناك رو به افزایش گذاشته است. در این كشورها حتی جوانان كمتر از 15سال نیز دست به خودكشی می زنند.

آماری كه از طرف كارشناسان مزبور تهیه شده نشان می دهد كه به طور كلی طبقات تحصیل كرده و روشنفكر بیش از طبقه كارگر اقدام به خودكشی می كنند. مثلاً در انگلستان عده زیادی از پزشكان در سالهای اخیر خودكشی كرده اند. تنها در آلمان غربی همه ساله دوازده هزار نفر خودكشی می كنند و شصت هزارنفر دیگر به نحوی در صدد خودكشی برمی آیند. مهمترین علت خودكشی آلمانیها بیماری عصبی است. در حال حاضر در آلمان غربی بیش از یك میلیون نفر از فشار عصبی رنج می برند و ممكن است هرآن دست به خودكشی بزنند [1] كارشناسان مؤسسه جهانی بهداشت، همچنین در نتیجه ی بررسیهای خود به این نتیجه رسیده اند كه وسایل خودكشی در عرض دوسال به طور قابل توجه تغییر یافته است. در حالی كه در سال 1955 تقریباً نیمی از كسانی كه دست به خودكشی می زدند خود را حلق آویز می كردند، اكنون بیشتر داوطلبین (كذا) مرگ از داروهای شیمیایی استفاده می كنند.

راجع به افزایش بیماریهای عصبی در تمدن جدید، رجوع شود به اواخر كتاب فروید و ادبیات فارسی.

---