این شعر حافظ بنا بر نقل سودی و دیگران از شعر یزید اقتباس شده است: شعر یزید این بوده است: شعرای دیگر بعضی این را بر حافظ عیب گرفته و بعضی عذر خواسته اند. بنا به نقل سودی. . . (رجوع شود به ورقه «حافظ و شعر یزید» ) .

به هر حال یزید شاعری باده ستا بوده است و از نوع روشنفكری ای كه امثال دشتی به حافظ نسبت می دهند بهره مند بودهاست و به قول دستغیب درباره حافظ: ارزشش در عصیان اوست.

یزید می گوید: البته به این مضمون شعرای دیگر نیز در اسلام گفته اند و شاید ابونواس از اینها بوده باشد، ولی پیشرو این گونه شاعران بدون شك یزیدبن معاویه است. اشعار دیگر یزید نیز حكایت از دم غنیمت شمردن، لذت پرستی و بی اعتنایی و بی دردی نسبت به اجتماع می كند مثل: و ایضا: یا می گوید: دع المساجد للعباد یسكنها. . .

حالا درباره حافظ چه باید گفت؟ آیا باید او را پیرو این مكتب یعنی یزیدیسم بدانیم؟ بنا بر نظر امثال دشتی راهی جز این نیست.

در این صورت حافظ از شعرای به اصطلاح امروز غیرمسؤول است كه جزء عمّال و كارگردانان شهوت و خلوت سردمداران اشرافیت است. به قول دكتر علی شریعتی در جزوه مسؤولیت شیعه بودن. .