شما دیدید كه در نامگذاری «جمهوری اسلامی» عده ای از به اصطلاح روشنفكران ما بدون آن كه كوچكترین سوء نیتی داشته باشند اصرار داشتند كه بگوییم «جمهوری دموكراتیك اسلامی» ولی ایشان زیر بار این كلمه نرفت، چرا؟ آیا با دموكراسی مخالف بود؟ نه. چند دلیل داشت. یك دلیلش این بود كه دموكراسی در مفهوم غربی با دموكراسی در مفهوم اسلامی تفاوتی دارد. دموكراسی در مفهوم غربی در حدود آزادیها و رهاییهای حیوانی خلاصه می شود. دموكراسی غربی همان است كه ما نتیجه اش را امروز در پیشروترین كشورهای دموكراسی غرب مثلا انگلستان و فرانسه می بینیم. انگلستان در ده سال پیش مسئله ی همجنس بازی را روی چه اساسی قانونی كرد؟ روی اساس دموكراسی. گفت قانون آن است كه ملت بخواهد، مردم بخواهند، اكثریت مردم ما در عمل نشان داده اند كه همجنس بازی را می خواهند.

دموكراسی ایجاب می كند كه این كار قانونی باشد. ما می گوییم خواسته بشر و این كه انسان بخواهد، ملاك نیست. این همان تز ملانصرالدین است كه سوار قاطرش بود، گفتند كجا می روی؟ گفت: «هر جا كه میل قاطر باشد. » انسان كه نباید تابع شهوت و میلهای خودش باشد. آنها می گویند ملت ما اینچنین خواسته است! به واسطه اعدام چند نفر همجنس باز، كشورهای به اصطلاح دموكرات دنیا و پیشرفته در دموكراسی اعتراض كردند. در ورقه ای كه از زبان فرانسه ترجمه كرده بودند دیدم چند گروه اعتراض كرده بودند كه این بر ضد دموكراسی و آزادی است كه همجنس بازی در كشوری مانند ایران جرم شناخته شود. آنوقت چند گروه هم علیه ایران اعلامیه داده بودند. در صدر همه، گروه همجنس بازان مؤنث بود. بعد مثلا اتحادیه خلق همجنس بازان و گروه سوسیالیست همجنس بازان، از این قبیل اسمهای عجیب و غریب. ما می خواهیم دموكراسی را بر اساس آزادیهای انسانی بنا نهیم نه بر اساس رهایی حیوانیت؛ و امكان ندارد انسانیت انسان آزاد باشد در حالی كه حیوانیت او رهاست. یعنی [در رابطه ی] انسانیت و حیوانیت، یا باید حیوانیت تابع و مطیع انسانیت باشد و یا انسانیت انسان مقهور و ذلیل و برده حیوانیتش باشد. این، یك دلیل كه ایشان قبول نمی كردند كه بگوییم جمهوری دموكراتیك اسلامی. دلیل دوم: به كار بردن این نام تقلید از غرب و به معنای الگو گرفتن از غرب است. آیا در كلمه ی «اسلامی» و در متن اسلام حرّیت و آزادی هست یا نه؟ آیا در متن اسلام حاكمیت ملی، حكومت مردم بر مردم هست یا نه؟ آیا در متن اسلام مردم حق دارند با انتخاب و با آراء خود نماینده خویش را انتخاب كنند یا نه؟ آیا مردم حق دارند كه رئیس جمهوری خودشان را انتخاب كنند یا نه؟ بله، مردم حق دارند، و از اصول درست دموكراسی بیش از اینها ما چیزی نمی خواهیم. وقتی می گوییم جمهوری اسلامی، كلمه ی «اسلامی» در محتوای خودش همه اینها را دارد، اما همین قدر كه بگوییم «جمهوری دموكراتیك اسلامی» معنایش این است كه ما چشم به دنیای غرب داریم. [رهبر ما می گوید] من نمی خواهم كه ملتم چشم به دنیای غرب داشته باشد و الگو از غرب بگیرد. همین طور سوسیالیسم. ما باید ببینیم در متن اسلام محتوای سوسیالیسم و جنبه های خوب سوسیالیسم هست یا نیست. وقتی هم كه آن جنبه ها را در نظر بگیریم اسم «سوسیالیست» روی خودمان نمی گذاریم چون نمی خواهیم ملت خودمان را از نظر روحیه ضعیف كنیم. می خواهیم به ملت خود بگوییم این را خودت داری. گفت: ما چرا برای آنچه كه خودمان داریم برویم سراغ دیگران؟ یا لااقل چرا ژستش را به این صورت بگیریم كه از دیگران می گیریم؟ یعنی ایشان با آن دوراندیشی و تیزبینی كه دارند اصلا به كار بردن این كلمه [1] را نوعی خیانت به روحیه مستقل این ملت و خیانت به «بازگشتن این ملت به روحیه خود» تلقی می كردند. ما باید كوشش كنیم تا می توانیم این ملت را به خود مؤمن و معتقد كنیم كه روی پای خودش بایستد، به منِ اسلامی خودش معتقد شود.

---