بسم اللّه الرحمن الرحیم [1] در مقدمه بحثم به مضمون یك آیه از آیات كریمه قرآن اشاره می كنم كه همان دیباچه این بحث خواهد بود. می دانیم كه سوره مباركه مائده كه پنجمین سوره قرآن است جزء آخرین سوره هایی است كه بر پیغمبر اكرم نازل شده است و بعضی آن را آخرین سوره دانسته اند. از نزول این سوره تا وفات پیغمبر اكرم در حدود دو ماه بیشتر طول نكشید. بنابراین این سوره وقتی نازل شده است كه اسلام بر محیط ظهور خودش پیروز شده بوده، یعنی پس از پیروزی نیروی اسلام بر دشمنان منطقه ی جزیرةالعرب. آیه معروف امامت در همین سوره است: اَلْیَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دینَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْكُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَكُمُ الْاِسْلامَ دیناً. حال قسمت دیگری از همین آیه در اول سوره مائده است كه می خواهم به مضمونش اشاره كنم. می فرماید: اَلْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ كَفَروا مِنْ دینِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ (3) . مسلمانان! اكنون كافران و مشركان، دیگر از دین شما مأیوس شده اند، یعنی آنها دیگر ناامیدند از این كه بتوانند با این دین مبارزه كنند، یعنی دشمنان شما شكست قطعی خورده اند و از ناحیه آنها یعنی از {P (1 و 2) و 2. مائده / 3. ناحیه دشمن بیرونی دیگر خطری برای شما نیست، فَلا تَخْشَوْهُمْ پس بعد از این از آنها (ابوسفیانها) نترسید. دشمن بیرونی نه تنها قریش بودند، می دانیم در منطقه ی جزیرةالعرب اهل كتاب بالاخص یهودیها از بنی قینقاع و بنی قریظه و بنی النضیر و امثال اینها بودند و نقش عمده ای در مخالفت با اسلام بازی می كردند، و همچنین یهودیهایی كه در شمال جزیرةالعرب یعنی در خیبر بودند. همچنین قبایل مختلف عرب، غیر از قریش كه در مكه بودند، مثل هوازن و غطفان و بنی المصطلق كه هر كدام یك نیروی بزرگ بودند. می فرماید دیگر از اینها نترسید، همه اینها شكست خوردند و كارشان پایان یافت ولی الان كه روز پیروزی است از یك چیز دیگر بترسید: از من بترسید. خیلی تعبیر عجیبی است: امروز كه پیروز شده اید دیگر از دشمنان نترسید، آنها شكست خوردند و رفتند، بعد از این از من بترسید.

---

[1] این فصل از دو سخنرانی همراه با «پرسش و پاسخ» تشكیل شده كه این دو سخنرانی در فروردین 1358 در انجمن اسلامی پزشكان و در محل مسجدالجواد تهران ایراد شده است.