اول اصلاحی كه به عمل آورد این بود كه آن را محدود كرد. قبل از اسلام تعدد زوجات نامحدود بود؛ یك نفر به تنهایی می توانست صدها زن داشته باشد و از آنها حرمسرایی به وجود آورد. ولی اسلام «حداكثر» برای آن معین كرد؛ به یك نفر اجازه نداد بیش از چهار زن داشته باشد. در حكایات و روایات نام افرادی در صدر اسلام دیده می شود كه در حالی كه اسلام آوردند بیش از چهار زن داشتند و اسلام آنها را مجبور كرد مقدار زائد را رها كنند. از آن جمله نام مردی به نام غیلان بن اسلمه برده می شود كه ده زن داشت و پیغمبر اكرم او را مجبور كرد كه شش تای آنها را رها كند.

و همچنین مردی به نام نوفل بن معاویه پنج زن داشت. پس از آن كه اسلام اختیار كرد رسول اكرم امر كرد كه یكی از آنها را حتماً رها كند. در روایات شیعه وارد شده كه یك نفر ایرانی مجوسی در زمان امام صادق اسلام اختیار كرد در حالی كه هفت زن داشت. از امام صادق سؤال شد: تكلیف این مرد كه اكنون مسلمان شده با هفت زن چیست؟ امام فرمود: حتماً باید سه تای از آنها را رها كند.