علت این امر چیست؟ چرا با اینكه موالید دختر از موالید پسر بیشتر نیست، عدد زنان آماده ی ازدواج از مردان بیشتر است؟ .

علت این امر واضح است: تلفات جنس مرد از تلفات جنس زن بیشتر است. این تلفات معمولاً در سنینی واقع می شود كه مرد باید سرپرست خانواده ای باشد. اگر اندكی به مرگهایی كه در اثر حوادث پیش می آید توجه كنیم از جنگها، غرق شدن ها، سقوطها، زیرآوار ماندن ها، تصادفها و غیر اینها، خواهیم دید همه ی این حوادث و تلفات متوجه جنس مرد است. ندرتاً زنی در میان اینها دیده می شود. چه در مبارزه ی انسان با انسان، چه در مبارزه ی انسان با طبیعت، تلفات متوجه مرد می شود.

اگر تنها جنگها را در نظر بگیریم كه از اول تاریخ بشریت روزی نبوده كه در چندنقطه ی جهان جنگ نباشد و تلفاتی بر مردان وارد نیاورد، كافی است كه بدانیم چرا توازن زن و مرد در سنین ازدواج بهم می خورد. میزان تلفات جنگ در عصر صنعت صدها برابر عصرهای شكار و كشاورزی است. تلفاتی كه در دو جنگ اخیر جهانی بر جنس مرد وارد شد- كه ظاهراً در حدود هفتاد میلیون نفر بوده است- مساوی است با تلفاتی كه سابقاً در چند قرن از راه جنگ بر بشر وارد می شد. شما اگر تنها تلفاتی را كه در چند سال اخیر در جنگهای منطقه ای خاور دور و خاور میانه و آفریقا وارد آمده و هنوز هم در جریان است در نظر بگیرید، مدعای ما را تصدیق خواهید كرد.

ویل دورانت می گوید:

«در زوال این عادت (تعدد زوجات) عواملی چند دخالت كرده است.

زندگانی كشاورزی كه حالت ثباتی دارد سختی و ناراحتی زندگی مردان را تقلیل داد و مخاطرات كمتر شد و به همین جهت عده ی مرد و زن تقریباً مساوی یكدیگر شد. » .

این سخن از ویل دورانت خیلی عجیب است. اگر تلفات مرد منحصر بود به تلفاتی كه در مبارزه با طبیعت متحمل می شود، البته میان دوره ی شكار و دوره ی كشاورزی از این جهت تفاوت است؛ در صورتی كه عمده ی تلفات جنس مرد از راه جنگ است كه در دوره ی كشاورزی از دوره ی شكار كمتر نبوده است، و دیگر از این راه است كه مرد همواره زن را تحت حمایت خود گرفته و كارهای سخت و خطرناك را كه خطر مرگ داشته خود به عهده می گرفته است؛ و لهذا این عدم توازن در دوره ی كشاورزی نیز مانند دوره ی شكار وجود داشته است.

ویل دورانت از دوره ی ماشینی و صنعتی نام نمی برد و حال آنكه در این دوره است كه تلفات مرد بیداد می كند و توازن را به صورت فاحشی برهم می زند.