یكی اینكه اختصاص در هیچ طرف وجود نداشته باشد؛ نه مرد به زن معین اختصاص داشته باشد و نه زن مخصوص مرد معین باشد. این فرض همان است كه از آن به «كمونیسم جنسی» تعبیر می شود. كمونیسم جنسی مساوی است با نفی زندگی خانوادگی. تاریخ و حتی فرضیات مربوط به ماقبل تاریخ، دوره ای را نشان نمی دهد كه در آن دوره بشر بكلی فاقد زندگی خانوادگی بوده و كمونیسم جنسی بر آن حاكم بوده است. آنچه را به این نام خوانده اند و مدعی هستند كه در میان بعضی از مردمان وحشی وجود داشته، حالت متوسطی بوده میان زندگی اختصاصی خانوادگی وكمونیسم جنسی. می گویند در بعضی قبایل چند برادر مشتركاً با چند خواهر ازدواج می كرده اند یا گروهی از مردان یك طایفه بالاشتراك با گروهی از زنان طایفه ی دیگر ازدواج می كرده اند.

ویل دورانت در جلد اول تاریخ تمدن صفحه ی 60 می گوید:

«در بعضی نقاط ازدواج به صورت دسته جمعی صورت می پذیرفته به این معنی كه گروهی از مردان یك طایفه گروهی از زنان طایفه ی دیگر را به زنی می گرفته اند. در تبت مثلاً عادت بر آن بوده است كه چند برادر چند خواهر را به تعداد خود به همسری اختیار می كرده اند به طوری كه هیچ معلوم نبود كدام خواهر زن كدام برادر است و یك نوع كمونیسم در زناشویی وجود داشته و هر مرد با هر زن كه می خواسته همخوابه می شده است. سزار به عادت مشابهی در میان مردم قدیم انگلستان اشاره كرده است. از بقایای این حوادث عادت همسری با زن برادر پس از مرگ برادر را باید شمرد كه در میان قوم یهود و اقوام دیگر قدیم شایع بوده است. »