«از آنجا كه شناسایی حیثیت ذاتی كلیه ی اعضای خانواده ی بشری و حقوق یكسان و انتقال ناپذیر آنان، اساس آزادی و عدالت و صلح را تشكیل می دهد.

از آنجا كه عدم شناسایی و تحقیر حقوق بشر منتهی به اعمال وحشیانه ای گردیده است كه روح بشریت را به عصیان واداشته، و ظهور دنیایی كه در آن افراد بشر در بیان عقیده، آزاد و از ترس و فقر فارغ باشند به عنوان بالاترین آمال بشر اعلام شده است.

از آنجا كه اساساً حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت كرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نگردد.

از آنجا كه اساساً لازم است توسعه ی روابط دوستانه بین ملل را مورد تشویق قرار داد.

از آنجا كه مردم ملل متحد، ایمان خود را به حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسانی و تساوی حقوق مرد و زن مجدداً در منشور اعلام كرده اند و تصمیم راسخ گرفته اند كه به پیشرفت اجتماعی كمك كنند و در محیطی آزادتر وضع زندگی بهتری به وجود آورند.

از آنجا كه. . .

مجمع عمومی، این اعلامیه ی جهانی حقوق بشر را آرمان مشتركی برای تمام مردم وكلیه ی ملل اعلام می كند تا جمیع افراد و همه ی اركان اجتماع این اعلامیه را دائماً در مد نظر داشته باشند و مجاهدت كنند كه به وسیله ی تعلیم و تربیت احترام این حقوق و آزادیها توسعه یابد و با تدابیر تدریجی ملی و بین المللی، شناسایی و اجرای واقعی و حیاتی آنها، چه در میان خود ملل عضو و چه در بین مردم كشورهایی كه در قلمرو آنها می باشد تأمین گردد. . . » .

جمله های طلایی بالا مقدمه ی اعلامیه ی جهانی حقوق بشر است؛ مقدمه ی همان اعلامیه ای است كه در باره اش می گویند: «بزرگترین توفیقی است كه تا این تاریخ در طریق تأیید حقوق انسانی نصیب عالم بشریت شده است» .

روی هر كلمه و هر جمله ی آن حساب شده است، و چنانكه در مقاله ی پیش گفتیم مظهر افكار چندین قرن فلاسفه ی آزادیخواه و حقوق شناس جهان است.